Deadspin kısa süre önce ESPN’nin yönünü savunan bir parça yazdı

Whitlock: Resmi olarak gemide olup olmadığından emin değilim. Ama şunu söyleyeceğim. McIntyre ve ben yaklaşık 10 yıldır arkadaşız. Colin ve Mac uzun zamandır arkadaştırlar. Profesyonel olarak McIntyre’ı küçük bir erkek kardeş olarak görüyorum. O benim ve Colin’in küçük kardeşi gibidir. O bir enerji verici, Jamie’nin gösteri için hayati olduğunu düşündüğü potansiyel bir buji unsuru. 

DAHA FAZLASI: Bir sonraki şovunu yapma olasılığı en yüksek 10 ESPN yıldızı

SN: FS1’in „Speak for Yourself“ programında hangi bölümlerin izleyicilerle kesişeceğini düşünüyorsunuz?

Whitlock: Hepsi! Jamie, ara sıra Colin ve benim canımızı sıkacak şekilde teste inanıyor. Her zaman. Bu süreç uzun ve meşakkatli olmuştur. Ama itiraf etmeliyim ki iyi bir noktaya geldik. Harika bir çorba oluşturmak için tüm bölümler birbirine güzel bir şekilde uyuyor. Colin ve ben başlıyoruz. Ardından, her bölümün taze, öngörülemez ve enerji dolu görünmesini sağlayan kıvılcımlar ekliyoruz.

SN: Diğer katkıda bulunanlarınızdan bazıları kimler olacak? Eski NBA yıldızı John Salley’nin birkaç seçmeye katıldığını duydum.

Whitlock: Bu konuda yorum yapmayacağım. Ama her zaman bir Kardashian’dan kucak dansı istemişimdir.

SN: Yıllar boyunca ESPN’den Skip Bayless’ın bir sahtekar ve aptal olduğunu tweetlediniz. Beklendiği gibi FS1’e katıldığında herhangi bir kötü duygu bekliyor musunuz?

Whitlock: Köşelerimi yargıla, tweetlerimin tadını çıkar. Benim felsefem bu. Ama evet, Skip’i eleştiren bazı sütunlar yazdım. İşler değişir, insanlar değişir, fikirler değişir. Ayrıca, bir yıldan fazla bir süredir, Skip Bayless’ın ilk çalışmalarından itibaren geliştiğini ve yön değiştirdiğini herkese açık olarak söyledim. "İlk Alım." Skip’e saygı duyuyorum, özellikle hazırlığına. Sert hislerim yok. Skip ve ben, daha sonra saygı duymaya başladığımız sporcular, antrenörler ve yöneticiler hakkında bazı zor şeyler yazıp söyledik. Herhangi bir sorun görmüyorum. Bu yılki Super Bowl’da özel olarak konuştuk.

SN: Konuk ev sahipliği yaptınız ESPN’ler "PTI" bir cok zaman. Başarılı bir stüdyo şovu yapmak konusunda Mike Wilbon, Tony Kornheiser ve Erik Rydholm’dan neler öğrendiniz?

Whitlock: Bu ilişkiler en önemli şey. Mike, Tony, Erik ve Matt Kelliher’in gösterdiği saygı, yakınlık ve güven gösterinin yürümesini sağlıyor. Bir yedek olarak, aynı düzeyde saygı, uyum ve güvene sahip olmak için çalıştım. Yardımcı olarak benim işim Tony ve Mike’ın iyi görünmelerini ve kendilerini rahat hissetmelerini sağlamaktı. Güven, en iyi sohbetlere yol açan şeydir. İnsanlar risk alır ve ilişki kurdukları kişiye güvendiklerinde gerçekten ne düşündüklerini söylerler. PTI grubunun çok fazla güveni var. Güvendiğiniz insanlarla çalışmak çok önemlidir.

DAHA: Whitlock’un Kobe’nin Lakers’ı yok ettiğini söylediği zaman

SN: Ama Mike ve Tony, Wasington Post’a geri dönen 30 yıldan uzun süredir arkadaşlar. Sen ve Colin bu tür bir ilişkiyi birkaç ayda nasıl çoğaltabilirsiniz?

Whitlock: Çoğaltma olmayacak. Ama Colin ve ben birbirimize güvenebiliriz. Yaparız. Yapmaya çalışacağımız şey, spor televizyonunda bulunandan daha dinamik, büyüleyici ve kışkırtıcı bir ilişki kurmaktır. Empire, Family Guy, FOX News üreten ve Bernie Mac Show’u yapan FOX’ta çalışıyoruz. Daha büyük bir oyun alanımız var. Tamamını kullanmamız gerekiyor.   

SN: Katie Nolan az önce Emmy kazandı "Çöp Zamanı." Jamie Horowitz ve Charlie Dixon kendi günlük hafta içi şovunu vermeli mi? Şu ana kadar Nolan hakkında ne düşünüyorsun?

Whitlock: Programlama kararlarını tartışmak benim yolum değil. Ama Katie harika. Ağımıza muazzam bir çeşitlilik katıyor. Bakış açısı ve duyarlılıkları farklı bir kitleye hitap ediyor. Bu harika. Tüm sporseverlere ulaşmak istiyoruz.

SN: Sonunda geldi. ESPN’lerle ilgili görüşünüz nedir "Yenilmez mi?"

Whitlock: Bu harika! Sağlam. Jesse Washington’un LeBron James hakkındaki yazısı müthiş bir gazetecilik eseriydi. Jason Reid’in Robert Griffin III ile ilgili yazısında haber veren bazı iyi anekdotlar vardı. Site için harika bir başlangıç. Heyecanlıyım.

SN: Demek kök salıyorsun "Yenilmez mi?" İşlerin orada bitme şekline kızgın değil misin? Bazı insanlar, sahte bir şekilde yüce gönüllü olmaya çalışırken siteyi destekleyen tweetlerinizi okuyor.

Whitlock: Ha. Ben birçok şeyim, cömert, klas ve sahte listede yüksek değil. Saygı duyduğum ve önemsediğim insanlar site için çalışıyor. Umutsuzca başarılı ve güvenli olmalarını istiyorum. Ayrıca site ve sitenin lansmanı benim için harika bir görünüm. Olabilecek en kötü şey, sitenin açılmamasıdır. En iyi şey, sitenin yaklaşık 50 kişilik bir kadroyla açılmasıydı. Kutsal inek! ESPN’deki ilk yılımı, bir düzineden fazla personele ihtiyaç duyan insanlarla güreşerek geçirdim. Grantland ve 538’in devasa kadroları vardı. 1. yılda rapor verdiğim kişiler siteyi bir düzine ile yapacağımızı söylediler. Bütün bir oyun kitabını yazmamızın tek nedeni, meşru bir personel sayısı için tartışmak için bir taktikti. Jesse Washington (Charles Barkley), Mike Wise (John Wall) ve Brando Starkey (Mayweather-Pacquiao) tarafından yazılan oyun kitabı ve ilk hikayeler, insanların zihinlerini sitenin hırsına ve potansiyeline açmak için yapıldı.

DAHA FAZLA: ‚Kendiniz için konuşun‘ gerçekten tahıla aykırı mı olacak?

SN: Bitmiş üründe orijinal vizyonunuzun ne kadarını görüyorsunuz?

Whitlock: Bizim asıl vizyonumuz sitedir. „Bizim“ kelimesini bilerek kullanıyorum. John Skipper, Jesse Washington, Mike Wise, John Hassan ve Amy Barnett, orijinal vizyonu formüle etmeme yardımcı oldu. Sonunda Danielle Cadet, Justin Tinsley, Jerry Bembry, Ryan Cortes ve Brando Starkey’i içeren bir grup çalışmasıydı. Ama işe alınmadan önce Skipper’la konuşmamla başladı. Sonra Jesse, Mike, Hassan ve ben bir yıl boyunca hiç durmadan konuştuk. Jesse ve Mike kadroda bile değildiler. Hâlâ sırasıyla AP ve Washington Post’ta çalışıyorlardı. Sonra Amy Barnett işe alınmadan aylar önce sohbete katıldı. Hiçbir para için insanlar ruhlarını Yenilmez’e akıttı. ESPN’den ödeme alan tek kişi Hassan ve bendik. Ancak, çokça kötülenen oyun kitabını okursanız, Yenilmez’in ne olduğuna dair bir plandır. Hepsi orada. Komik. İnsanlar oyun kitabından utandığımı düşünüyor. ESPN’deki herkese ve ESPN dışındaki herkese verdim. Onlara verdiğimde hepsi beğendi ve bir yıl sonra onu takip ettiler. Bir çocuk, Dan Bohm, siteyi bir yıl önce bizim yönetimimiz altında inşa etti. Aynı site.

… @jessewashington lanet olası şeyi yapmaya devam ediyor! @KingJames’te bu parçanın tadını çıkardım SÖZ VERİYORUM https://t.co/qmSnCDZ3PN

– Jason Whitlock (@WhitlockJason) 19 Mayıs 2016

SN: Yani ESPN’in fikirlerinizi çaldığını ve sonra sizi bir kenara attığını hissetmiyorsunuz?

Whitlock: Hayır. Bana bu fikirler için para verdiler. Ve onları kullandıkları için onur duydum ve gurur duydum. Küçük ve küçük olabilirler ve planlarımızdan kaçabilirlerdi. isim buldum "yenilmez" Maya Angelou’nun öldüğü gün. İsmin onaylanması sekiz ay sürdü. Skipper ve ESPN önemsiz olsaydı, siteyi yeniden adlandırırlardı. Ama Skipper iyi bir adamdır. Niyeti muazzam. Günün sonunda, sadece üst düzeyde faaliyet gösterecek yeterli sayıda personele sahip sağlam bir site istedim. Bir kişiyi işe alma hakkı ve 20 kişilik bir kadro için yalvararak bir yıl geçirdim. Yenilmezler 40 artı aldı! Ne var?

SN: Köşe yazarı olarak kendi kulvarınızda kalmak yerine ESPN’deki ikinci görevinizde editör/yönetici olarak bir hata mı yaptınız?

Whitlock: Evet, muhtemelen. Ancak, harika bir öğrenme deneyimiydi. John Skipper ile olan etkileşimlerimden ve ilişkimden çok şey öğrendim. Gerçekten paha biçilmez bir hayat dersi ve mesleki deneyim. Hiçbir pişmanlığım yok. Bu fırsat için minnettarım ve sonsuza kadar Skipper ve ESPN’e borçluyum.

SN: Sizin ve ünlü yazar / gazeteci Ta-Nehisi Coates arasında neden öfke var? İşe alma çabanızda onunla bir hata mı yaptınız? "Yenilmez mi?"

Whitlock: Bunu açıklığa kavuşturduğuma sevindim. 2013 yılının Ağustos ayında ESPN’e geri getirildim. 2013 yılının Kasım ayında e-posta yoluyla Coates’e ulaştım. 15-20 dakikalık kısa bir telefon görüşmemiz oldu. Yazma yeteneklerini överken coşkuluydum. Ayrılmakla ilgilenmediğini ifade etti "Atlantik Okyanusu." Araştırıcı, saygılı bir sohbetti. O zaman teklif edecek bir işim yoktu. Kimseyi işe alma yetkim yoktu. İlk önceliğim iş arkadaşlarımdan ikisi olan Jesse Washington ve Mike Wise idi. 2014 Sonbaharına ve yeni mali yıla kadar kimseyi işe almama izin verilmedi. İlk işe aldığım iki kişi Amy Barnett ve Danielle Cadet’ti. Bir sonraki işe alımlarım, Marie Donoghue’ye rapor vermeye başladığım 2014 yılının Aralık ayındaydı. İşte o zaman Washington ve Wise’ı indirebildik. 2014 yılının Mayıs ayında, Coates’e ne kadar keyif aldığımı söylemek için e-posta gönderdim. "Tazminat Davası." Ondan bir podcast röportajı yapmasını istedim. Talebimi yerine getirmeye çalışacağını söyledi. Bu olmadı. Onu yalnız bıraktım. Sıfır zor duygular. 2015 yılında, arkadaşlarına / vekillerine atıfta bulunan, beni bir iş için nasıl reddettiği ve maaşını nasıl üçe katlamayı teklif ettiğimle ilgili hikayeler ortaya çıkmaya başladı. Daha sonra bir radyo röportajı sırasında beni bir uyuşturucu satıcısına benzetti. Sonra satın alma ve okuma hatası yaptım. "Dünya ve Benim Arasında" en çok satan kitabı. Genç siyahların eğitilmesi için yazıldığı iddia edilen umutsuz, Tanrısız, Marksist bir kitap. Muhteşem ve cesur Afrikalı-Amerikalı yolculuğunun her türlü anlayışı ve takdiri, dinle ve Yüksek Güçle olan ilişkimize saygılıdır. Dünya ile Ta-Nehisi Coates arasında olan şey, duanın, umudun, inancın ve İsa’nın gücünün anlaşılmasıdır. Gençlere güzel yazılmış ve baştan çıkarıcı umutsuz bir ideoloji beslemek, onların yok edilmesini dilemektir. Kitap, neyi temsil ettiğini tam olarak anlamama yardımcı oldu. Coates’in siyah yanlısı bok ne kadar seçkinci, Yetenekli Onuncu inanan siyah insanların siyah yanlısı olmaya çalışmasıdır. Platformlarını, 2 milyon dolarlık bir ev satın alırken maruz kaldıkları üzücü, devlet onaylı yağma hakkında alenen sızlanmak için kullanıyorlar. Bu nefret değil. Ben de şımartılmış bir hayat yaşıyorum. Sadece yüzde 1’lik sorunlarımın büyük bir medya platformunda tam bir sütuna layık olmadığını bilecek kadar öz farkındalığa sahip olmaya çalışıyorum. Coates’in siyah medya ortamında çalışmanın büyük fayda sağlayacağını düşündüm ve düşündüm. Onun fikirlerine, özellikle inancı kaderden ayırmanın tehlikesini fark eden bizler olmak üzere, siyah insanlar tarafından şiddetle meydan okunmalıdır.    mobile casino turkish       

Ona uyuşturucu satıcısı gibi mi yaklaşıyorsun? Gülünç. Ve eğer bir beyaz beni bununla suçlarsa, sen & liberaller ırkçılığı haykırıyor https://t.co/bRbskVnIKB

— Jason Whitlock (@WhitlockJason) 30 Kasım 2015

Bu bok açık ırkçı hakarettir. Şifreli sözler ya da köpek ıslıkları değil. Bu liberal bağnazlık. Ama devam edeceğiz https://t.co/xHHqS5IvX7

— Jason Whitlock (@WhitlockJason) 30 Kasım 2015

başarısızlık da … https://t.co/eurVLA28ln

— Ta-Nehisi Coates (@tanehisicoates) 16 Eylül 2015

SN: Bill Simmons, ESPN tarafından bırakıldığından beri sizden farklı bir ton aldı. Çok daha mücadeleci oldu. Daha kızgın görünüyor. Neden?

Whitlock: Farklı gündemler. Farklı geçmişler. Gündemim, siyah gazeteciler için bir medya platformu yaratmaya yönelik stratejik bir planın parçası olmaktı. Skipper beni çıkardığında "yenilmez," 36 saat boyunca harap oldum. Bebek gibi ağladı. Sonra göreve geri döndüm. Zarar verecek bir şey yapmadım ve yapmak da istemiyorum "Yenilmez." ESPN ile ilişkim Simmons’dan farklıydı. ESPN, Bill Simmons’ı yaptı. Kansas City Star beni yarattı. Kansas City’den ayrıldığımda, sinirli ve kızgındım. Gazeteleri hiç bırakmak istemedim. Mike Royko olmak istedim. KC Star yönetimine karşı öfkemi ve kırgınlığımı ifade eden üç saatlik bir radyo/TV programı yaptım. O üç saat içinde onu göğsümden çıkardım ve hemen hemen devam ettim. Simmons acısını çıkarmaya çalışıyor. Geçecek.

ESPN yeteneğinin son birkaç ayda benden ve/veya Grantland’dan çaldığı tüm fikirlerin/sütunların/öncüllerin bir listesini tutmak. Çok utanmaz.

— Bill Simmons (@BillSimmons) 24 Şubat 2016

SN: Siz, Simmons ve Keith Olbermann, NFL Komiseri Roger Goodell’i farklı ESPN platformlarında dolandırdınız. Artık hepiniz WWL’den gittiniz. Tesadüf? NFL, ESPN üzerinde çok fazla etki yapıyor mu?

Whitlock: Tesadüf. NFL tüm medyayı etkiliyor.

SN: „Yenilikçi blog yazarlarının“ Twitter’ı „gezegendeki en öfkeli, politik olarak doğrucu güvenli alan“ haline getirdiğini yazdınız. Burada kimden bahsediyorsun?

Whitlock: Gawker, Deadspin, Awful Announcing, Social Justice Warriors ve Black Lives Matter’ı tweetleyen token siyahi arkadaşları. Grup düşüncesinin liderleri.   

SN: Yorgun ve yorgunsa neden hâlâ Twitter’dasın?

Whitlock: Hala Twitter’dan biraz zevk alıyorum. Grup düşünenlerinin beni hiçbir yerden kovmasına izin verecek tipte değilim. Eşit olmayan oyun alanı hakkında bazı şikayetlere rağmen Amerika’yı seviyorum. Amerika’yı yeniden yerleştirmektense onarmayı / iyileştirmeyi tercih ederim. Twitter Amerika’dan çok daha kötü durumda ama ben hareket etmiyorum. Twitter’ın medya anlatıları üzerindeki etkisi öylece bırakılmayacak kadar zararlı. Birinin rüzgara işemesi gerekiyor.

SN: Curt Schilling, kovulmasından bu yana, muhafazakar ve ilerici sesler söz konusu olduğunda ESPN’nin çifte standardı olduğunu savunuyor. ESPN’de liberal bir önyargı fark ettiniz mi?

Whitlock: Twitter, Facebook ve tüm sosyal medya aşırı sol görüş açısına meyilli. Sosyal medya, ESPN’nin bir parçası olduğu ana akım medyayı etkiler. Deadspin kısa süre önce ESPN’nin yönünü savunan bir parça yazdı. Bence bu, ESPN’nin politik bakış açısı hakkında çok şey söylüyor. ESPN’de çifte standart yoktur. Bir standart var. ESPN sosyal medya güçlerini memnun etmek istiyor.

SN: Afrikalı-Amerikalıların N-kelimesini kullanmayı bırakmaları için yıllarca kampanya yaptınız. Ev sahibi Larry Wilmore, Beyaz Saray Muhabirleri yemeği sırasında Başkan Obama’ya N-kelimesini şaka yollu olarak yönlendirdiğinde ne düşündünüz?

Whitlock: Palyaço. Umutsuz bir palyaço. TV şovu herhangi bir çekiş elde edemiyor, bu yüzden kendini alakalı kılmak için Başkan Obama’ya beyazların önünde N-kelimesi dedi. Kimlik ve kariyer krizindeyken yaptığınız şey budur. Tamamen asimile olanların asimilasyonlarını maskelemek için yaptıkları şey budur.

SN: Son zamanlarda J-School bloguna pek yazmıyorsun. Neden olmasın? ve bir kez "Kendin için konuş" prömiyerler ve haftanın beş günü TV izliyorsunuz, blog yazmaya devam edecek misiniz?

Whitlock: Bulduğum şey, TV geliştirmenin hayal ettiğimden daha fazla zaman, enerji ve düşünce gerektirdiği. Jamie ve Charlie Dixon’ın test yapmayı sevdiğinden bahsetmiş miydim? Bu TV şovunun içindeyim. J-School geri dönecek!!! Söz veriyorum.

SN: Super Bowl TV şovunuzdaki Julie Stewart-Binks / Rob Gronkowski kucak dansı tartışması hakkında ne düşündünüz? Stewart-Binks, diğer kadın gazetecilerin "sürtük utangaç" onu olayın üzerine

Whitlock: Gronkowski’nin geçtiği iddia edilen bir çizgi için Julie Stewart-Binks’i suçlamak cinsiyetçiliğin tanımıdır. Ayrıca biz FOX Sports’uz. David Hill bir keresinde FOXSports.com’da göğüsleri parlatarak bir grup dijital TV şovu başlatmıştı. Biz FOX’uz. Biz İmparatorluğuz. Biz Family Guy’ız. Biz Bernie Mac’iz. Biz Bill O’Reilly’yiz. Politik olarak doğru değiliz. Biz Amerika’yız. Eğlenmeyi severiz. Kendimize gülüyoruz.